przemawiać

przemawiać
глаг.
• беседовать
• высказывать
• выступать
• говорить
• заговорить
• поговаривать
• разговаривать
• сказать
* * *
przemawi|ać
несов. 1. выступать (с речью), произносить речь;
2. do kogo-czego обращаться к кому-чему; заговаривать с кем; 3. говорить, сказываться, проявляться; coś \przemawiaća za kimś, czymś что-л. говорит в пользу кого-л., чего-л.; przez kogoś \przemawiaća nienawiść (zazdrość) в ком-л. говорит ненависть (зависть); ср. przemówić l, 2,4
* * *
несов.
1) выступа́ть (с ре́чью), произноси́ть речь
2) do kogo-czego обраща́ться к кому-чему; загова́ривать с кем
3) говори́ть, ска́зываться, проявля́ться

coś przemawia za kimś, czymś — что́-л. говори́т в по́льзу кого́-л., чего́-л.

przez kogoś przemawia nienawiść (zazdrość) — в ко́м-л. говори́т не́нависть (за́висть); ср. przemówić 1), 2) , 4)


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "przemawiać" в других словарях:

  • przemawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przemawiaćam, przemawiaća, przemawiaćają {{/stl 8}}– przemówić {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIb, przemawiaćwię, przemawiaćwi {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle: wygłaszać przemówienie, zabierać głos : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przemawiać — 1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka. 2. Przemówić komuś… …   Słownik frazeologiczny

  • przemawiać — → przemówić …   Słownik języka polskiego

  • przemawiać do ręki — Przekupić kogoś Eng. To bribe someone …   Słownik Polskiego slangu

  • przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona …   Słownik języka polskiego

  • głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

  • miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… …   Słownik frazeologiczny

  • przemówić — 1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka. 2. Przemówić komuś… …   Słownik frazeologiczny

  • siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… …   Słownik frazeologiczny

  • akademia — ż I, DCMs. akademiamii; lm D. akademiamii (akademiamij) 1. «instytucja skupiająca wybitnych uczonych lub artystów, mająca na celu kierowanie rozwojem nauki i sztuki» Polska Akademia Nauk. ∆ Akademia Platońska «szkoła filozoficzna założona przez… …   Słownik języka polskiego

  • bojowo — przysłów. od bojowy a) w zn. 1: Być przygotowanym bojowo. b) w zn. 2: Występować bojowo na zebraniu. Przemawiać bojowo …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»